Zielone herbaty japońskie stanowią dla mnie zupełnie odrębną grupę herbat. Można nawet rzec, że są “najbardziej zielone” spośród wszystkich zielonych herbat, a to dlatego, że w znamienitej większości proces ciemnienia enzymatycznego liści japońskich herbat zielonych zatrzymuje się za pomocą pary wodnej, nie zaś przy użyciu gorących patelni zwanych “wokami”, tak, jak ma to miejsce choćby w Chinach. W efekcie listki takich herbat są dużo delikatniejsze, zaparzają się szybciej, a profil smakowy naparu przesuwa się w stronę trawiastych, warzywnych nut, zamiast kwiatowych czy prażonych.