Herbaty Chińskie

Wiele osób uważa, że herbata pochodzi z Chin. Niewątpliwie Chiny są krajem, w którym rozpoczęła się celowa uprawa herbaty i wykształciła bardzo bogata kultura jej picia. Odnajdywane są obecnie fragmenty prasowanej herbaty w starożytnych grobowcach, datowanych na 40 wiek przed naszą erą, znajdujących się na terenie Chin. Z Chin też pochodzi legenda o mitycznym cesarzu Shennongu, a imię jego oznacza Boski Rolnik, który dzięki zbiegowi wypadków odkrył, że liście krzewu herbacianego da się zaparzyć. On też nauczył ludy zamieszkujące wzdłuż rzeki Jangcy uprawiać wiele roślin i dał początek ich zjednoczeniu. Camellia sinensis oznacza herbatę chińską, a określa gatunek uprawiany w wielu krajach, co niewątpliwie świadczy o chińskim pochodzeniu tej rośliny. Jednak najstarsze znane krzewy i drzewa herbaciane rosną na pograniczu między Chinami, Indiami, Birmą, północną Tajlandią, Laosem i Kambodżą. Tam w lasach tropikalnych znaleźć można ogromne okazy Camellia sinensis wyglądające jak drzewa, które znamy z lasów i parków. 

O wszystkich wysokogatunkowych herbatach chińskich trzeba wiedzieć, że tysiące lat tradycji upraw i produkcji powoduje, że są one dokładnie wytworzone, o fantastycznym wyglądzie i przeróżnych kształtach od rolowanych i płaskich listków, przez półksiężyce i eski, aż po drobne mniej lub bardziej regularne kuleczki.